Ama’sı yoktur hayatın ... Gri yoktur hayatta ; ya gece gibi siyahtır yada kar gibi beyaz ! Olabilir yoktur hayatta ; ya evettir cevabın yada hayır ! Varolabilirlik yasası yoktur ; ya vardır yada yoktur , ya varsındır yada yoksundur ! Ya varımdır yada yokum , ya koynundayımdır yada yalnızlığın koynunda ... Baharı yoktur hayatın ; ya gönül mevsimi yazdır yada zemheri ! Eh işte’si yoktur hayatın ; yüz milyonlarca yıldır savaşan o meşhur ikili gibi ya iyidir yada kötü ! Ya Yang’dır yada İnn ... Cesur ya da korkak, güzel ya da çirkin ...
Bir şeyler eksik ama’sı yoktur hayatın... Rakamlar icat edildiğinde niye sıfır’ın olmadığı açık ve net değil mi ? Sıfır diye bir şeyi kabullenemez ; çünkü hayatta en küçük ihtimalle ‘bir’ vardır . O bir yoksa iyi düşünürseniz elinizde sıfır kalmaz çünkü hala kaybedebileceğiniz şeyler vardır . Hayatınızda sadece ‘bir’ şeyler eksiktir .Öyleyse sonuç eksi birdir . Hayatta ya bir vardır yada eksi bir ! Benim gibi uçlarda yaşıyorsanız hayatınızda ya artı sonsuz vardır yada eksi sonsuz ...
Ama’sı yoktur hayatın ! Keskin bir şüphe, ciddi bir tereddüt içerir ‘ama’ ile başlayan cümleler ... ‘’Bir eksiklik var ve bu kapanmaz eksikliktir’’ der gibidir ... ‘’Hani... ama’dan sonra kuracağım cümlede belirttiğim şeyler de giderilirse benden istediğin şeyi yapabilirim!’’ ifadesini içerir . Gün gibi açık ve belirgin, daha doğrusu gece gibi karanlık ve iç burkucu bir kararsızlık vardır ‘ama’ ile başlayan bir cümle kuran insanda . Kararsızlık ise parçalama ve hazmetme arzusuyla yanan vahşi bir hayvan gibi saldıran çağımızın koşullarında , hayatta kalmak ve hayatı yaşayabilmek için çabalayanlar açısından fazlasıyla tehlikelidir . Kararsızlığı yoktur hayatın, ya kararını verip uygularsın ve her şeyi açıkça söylersin yada denemeyen insanlar gibi sessizce ve keşkelerle dolu bir kamyon dolusu cümleyi türeterek ölürsün ! Bu sebepten de ama’sı yoktur hayatın ...
Mutluyum ama’sı yoktur hayatın - ya çocuklar gibi şensindir yada binlerce yıl gözyaşı dökebilecek kadar yıkılmış ve üzgün ! ‘’Mutluyum ama...’’ dersen olur mu hiç ?! Mutlulukta hiç eksik olur mu yada her şey tam ise mi mutlu olunur ? O zaman mutlu olan var mıdır ; çünkü her şeyde ve herkesin kesinlikle bir eksiği yok mudur ? Mutlu olacağım ama’sı da yoktur hayatın ...
Seviyorum ama’sı yoktur hayatın ; ya seviyorsundur ya da sevmiyorsun ! ‘’Seviyorum ama...’’ dersen eksiklik vardır aşkta ! Aşk tüm eksiklere küçük tüm kusurlara rağmen kayıtsız şartsız sevebilmekse ama’sı yoktur aşkın ! ‘’Aşkımız yürüyor ama...’’ demeyin, aşkınızı güzelleştirmenin yollarını arayın, yürümüyorsa da kangren olmuş yürek yarınızı kesip atın !
‘’Sen yakışıklısın ama...’’ dedikten sonra sakın bakmayın yüzüme, yakışıklıyımdır ya da değilimdir tabii ki size göre ... ‘’Yeteneklisin ama...’’ gibi bir cümle kurmayın karşımda, yeteneksizsem çekinmeden söyleyin ve yeteneklerimi geliştirmem için bir fırsat daha verin ... Bu yazı nasıl diye sorsam ne cevap verebilirsiniz ? ‘’Fena değil ama...’’ Durun orada ! Kabul etmiyorum bu cevabı ; yazılarım ya beş para etmezdir ya da övgüye değer ...
Gülüyorum ama sadece dudaklarım gülümsüyor,yüzümde gamzeler açıyor ama içimde fırtınalar kopuyor ... Seviniyorum ama bir parça hüzün yakamı bırakmıyor ... Huzurluyum ama bazı geceler yaramaz bir çocuk tarafından taş atılmış ağaçtaki kuşların kaçışları gibi huzurum kanatlanıyor... Sabırlıyımdır ama bazen işte böylesi durumlarda olduğu gibi canım durmuyor ...
Sisli bir yolda yürürken etrafınızı görmeye çalışmak yada buğulu bir camdan dışarıyı izlemeye çabalamak gibi değil mi ama ile başlayan cümleler . Bu tür cümleler de bana hep aynı şeyi anımsatıyor : ama’sı yoktur hayatın ...
Bunca şeyi yazdıktan sonra ‘’ama ile cümleler kurabilirsiniz ama...’’ diye yazarsam olur mu ? Öğrendiniz işte ; olmuyor ! Çünkü ama’sı yoktur hayatın ...
0 yorum:
Yorum Gönder